hjálm-Gríður : helmet-Gríður [troll-woman] : axe
fleinþollarr : spear firs : warriors
The story takes up after Boris has drunkenly yelled a challenge at the King's house in the night.
====================================================
Vörður Konungurinn hafði horfði
á Boris Thorvalds sonur rífa tréð úr jörðu.
Þeir mælti sín
á milli.
Einn sagði:
"Eigum við að segja konungur?"
Hin sagði: "Nei Við munum bíða til morguns að segja konungi. Því að konungurinn yrði reiður okkur að við tók hann ekki. "
Hin sagði: "Nei Við munum bíða til morguns að segja konungi. Því að konungurinn yrði reiður okkur að við tók hann ekki. "
Boris ok ölvaður sjómanna yfirfærð á
leið sinni ok aftur til skips.
----------------------------------------------------------
Þegar konungur sá tré morðingi frá
jörðu, kallaði hann varðveitir hann til að
spyrja þá hvernig þetta hafði gerst.
"Konung okkar í nótt, mikill bera-manna kom ok kippti trénu frá
jörðu!"sagði vörður
Konungur gerði ekki
trúa þeim. Hann sendi vörður til
að koma sjómaður
honum.
Vörður hans fór ok fann Þorvalds son.
Hann hlustaði á stefnu konungs ok safnaði áhöfn hans.
Þeir komu allir spjótum sínum með þeim, en Boris fór slyppr á fund konungs.
Vörður hans fór ok fann Þorvalds son.
Hann hlustaði á stefnu konungs ok safnaði áhöfn hans.
Þeir komu allir spjótum sínum með þeim, en Boris fór slyppr á fund konungs.
Boris laut fyrir konung sem
spurði hann
hvort hann
hefði undið tré frá
grunni.
Boris sagði að hann hefði.
Konungur lýst vantrú sinni ok Boris leit á hann ok hló.
Hann vafði örmum sínum um tré ok lyfti það frá jarðar fyrir konungi.
Hann bar það aftur til hola í jörðinni þar sem hún hafði staðið, ok síðan Boris setti tréð aftur þar sem það átti.
Hann ok áhöfn hans græða þá rætur þar til tréð stóð hár ok beinn.
Konungur horfði þetta í skemmtunar.
Þegar Kolur-skeggr laut undan honum aftur ok baðst af sökunar fyrir trufla frið ok tré hans, konungur hló upphátt.
Boris sagði að hann hefði.
Konungur lýst vantrú sinni ok Boris leit á hann ok hló.
Hann vafði örmum sínum um tré ok lyfti það frá jarðar fyrir konungi.
Hann bar það aftur til hola í jörðinni þar sem hún hafði staðið, ok síðan Boris setti tréð aftur þar sem það átti.
Hann ok áhöfn hans græða þá rætur þar til tréð stóð hár ok beinn.
Konungur horfði þetta í skemmtunar.
Þegar Kolur-skeggr laut undan honum aftur ok baðst af sökunar fyrir trufla frið ok tré hans, konungur hló upphátt.
Konungurinn sagði:
Sonur
Þorvalds sköruligr
stófni
tré né heldur
hagr
ert þu á hjálm-Griður
hríð
fleinþollarr gegn þer?
Ok Kolur-skeggr sagði:
Ok Kolur-skeggr sagði:
Fjall-skógs
myrki fylkir
frá
mér lundr þinn örugg
en
hjálm-Griður mín heilla
hjakk
fleinþollar blakka
Hann fyrirgaf Boris ok
sagði: "Þessi maður verður ein hvern
tíma rífa fjand-mönnum mínum frá jörðu, jafn vel eins
ok hann hefur gert með þessu tré."
Boris ok
áhöfn hans
voru sett frjáls.
Boris varð einn af stríðsmaður konungs ok síðar berjast margar orrusturvið konung.
Tréð stendur enn til þessa dags ok kallast "trjá kol-skeggs".
Boris varð einn af stríðsmaður konungs ok síðar berjast margar orrusturvið konung.
Tréð stendur enn til þessa dags ok kallast "trjá kol-skeggs".
------------------------------------------------------------------------------
The
King's guard had watched Boris Thorvalds son rip the tree from the
ground
They
spoke among themselves.
One
said, “Shall we tell the King?”
The
capain said, “No! We shall wait until norning to tell the King. For
the King would be very angry that we caught him not.”
Boris
and the drunken sailors proceeded on their way and returned to their
ship.
--------------
When
the King saw the tree ripped from the ground, he called his guards to
ask them how this had happened.
"Our
King, in the night, a great bear-man came and pulled the tree from
the ground!" said the guard
The
King did not believe them. He sent the guard to bring the sailor to
him. The guard went and found Thorvalds son.
He
listened to the King's summons and gathered his crew. They all
brought their spears with them, but Boris went unarmed to meet the
King.
Boris
bowed before the King who asked him if he had pulled the tree from
the ground.
Boris
said that he had.
The
King expressed his disbelief, and Boris looked at him and laughed.
He
wrapped his arms around the tree and lifted it from the ground before
the King. He carried it back to the pit in the ground where it had
stood, and then Boris placed the tree back where it belonged. He and
his crew then planted the roots until the tree stood tall and
straight.
The
King watched this in amusement.
When
kol-skeggr bowed before him again and apologized for disturbing his
peace and his tree, the King laughed aloud.
The
King said:
Stalwart
son of Thorvaldr
stems
of trees don´t stop you -
handy
are you with battle-witch
while
spear-firs attack you?
And
Kol-skegg said:
dark
mountain forest king
your
grove is safe from me
but
my battle-witch lucky
hacks
spear-firs blakka
The
King forgave Boris, saying "This man will some day tear my foes
from the earth even as he has done with this tree."
Boris
and his crew were set free.
Boris
became one of the King's warriors and later fought many battles for
the King.
The
tree still stands to this day and is called “Kol-skeggs Tree”.
-------------------------------------
As always, I stand ready to correct my multiple errors. I hope you enjoyed this tale from the Haakonar saga eiki. Please leave comments below!
No comments:
Post a Comment